13 Feb 2008

သူ႔ဘုန္းကံႏွင့္သူ

ဘုန္းကံဆိုရာ၌ ျပဳခဲ႔ဘူးေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈရွိျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာအက်ိဳး တရားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအားၾကီးခဲ႔လွ်င္ ဘုန္း ကံႀကီးမည္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈနည္းခဲ႔လွ်င္ ဘုန္းကံနည္းမည္ကို သိထားရေပမည္။ သတၱ၀ါတို႔၏စိတ္သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူၾကျခင္းေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ၾကေသာ အ လုပ္တို႔လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ တူၾကမည္မဟုတ္ေပ။ ထိုအေၾကာင္း တို႔ေၾကာင့္ ရရွိၾကေသာ အက်ိဳးတရားတို႔လည္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္၏။

တခ်ိဳ႕က ဥပဓိ႐ုပ္ အင္မတန္ဆိုးၾကေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က အင္မတန္ေကာင္း ၾက၏။ တခ်ိဳ႕က စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ျပင္းစြာ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားၾကရေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က သက္သာလြယ္ကူစြာ ေနၾကရေပသည္။ ထိုသို႔ ကြာျခားေနတာကေတာ႔ မတူညီေသာ ကံတရားတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။

ထိုသို႔ မတူညီၾကေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားသည္ မတူညီေသာ ျပဳခဲ႔ဘူးသည့္ကံ တရားတို႔ မတူညီျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို ျပဳလုပ္ေနတုန္းမွာ ပင္ ေရွးကံ၏ အေထာက္အပံ႔ေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးသုခတရားတို႔ ေတြ႔ေနရတတ္ေပသည္။ ယခုေကာင္းမႈတရားတို႔ကို ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း ေရွးကံ ၏ အေထာက္အပံ႔ဆိုးျခင္းေၾကာင့္ ဆိုးက်ိဳးတရားတို႔လည္း ေတြ႔ေနရတတ္ေပ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုျဖစ္ဆဲ၌ ေကာင္းမႈတရားတို႔ကိုသာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ၾက ပါေလ။ ေကာင္းမႈျပဳျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးတရားတို႔ ခ်က္ခ်င္းရေနသလို မရတာလည္း ရွိေနတတ္ေပသည္။ “ေဗာဓိပင္ပ်ိဳးလို႔ ေျခက်ိဳးရ၊ ေဗာဓိကိုင္းခ်ိဳးလို႔ ေရႊအိုးရ။” ဟူေသာ စကားကဲ႔သို႔ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ အက်ိဳးေပးရာ၌ တိုက္႐ိုက္သေဘာ အတိုင္းဟူလွ်င္ မွားယြင္းေသာမိစၧာဉာဏ္ျဖစ္သြားတတ္ေပသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ရွင္းရလွ်င္ ေဗာဓိပင္ပ်ိဳးသူ၌ ေသရမည့္ကံပါလာေသာ္လည္း ေဗာဓိပင္ပ်ိဳးလိုက္ ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေသရမည့္ကံမွ လြတ္ေျမာက္ကာ ေျခက်ိဳး႐ံုမွ်ျဖင့္ သာ ေတြ႔ၾကံဳခံစားရၿပီး၊ ေဗာဓိကိုင္းကို ခ်ိဳးလိုက္သူမွာေတာ့ ေရႊအိုးေပါင္းမ်ားစြာကို ရရွိရမည့္ ကုသိုလ္ကံတို႔ ပါလာေသာ္လည္း ထိုအကုသိုလ္ကံကို ျပဳလိုက္မိေသာ ေၾကာင့္ ေရႊအိုးတစ္လံုးသာရရွိၿပီး အက်ိဳးေပးတို႔ ေလ်ာ့က်သြားျခင္းျဖစ္ေပ၏။

တစ္ခါတစ္ရံ၌လည္း ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳလုပ္ေနျခင္း၊ ေရွးကံ၏အေထာက္အပံ႔ ေကာင္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေကာင္က်ိဳးတရားတို႔သည္ တဟုန္ထိုးက်ေရာက္လာ တတ္ေပရာ ထိုအခါ၌ ရရိွေသာအက်ိဳးတရားတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး တစ္ေယာက္ ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပဳင္လုပ္ျခင္းမာန၊ မနာလိုျခင္း ဣႆာ၊ ၀န္တိုျခင္း မစၧရိယတရားတို႔ ျဖစ္ေနလွ်င္ကား မသင့္ေလ်ာ္လွေပ။ ထိုမာန၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ တို႔ကို ေမြးျမဴတားၾက လွ်င္ ေနာင္သံသရာဆင္းရဲ၊ ယခုဘ၀မ်က္ေမွာက္ ဆင္းရဲ တို႔သည္ ေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ေနဦးမည္ကို သတိျပဳရေပမည္။

သူဘုန္းကံႏွင့္သူရွိေသာသေဘာကို သာဓက၀တၳဳ ထုတ္ျပပါအ႔ံ။ ဤ ၀တၳဳမွာ ဗုဒၶက သတၱ၀ါတို႔ ဣႆာတရားကင္းရွင္းစြာ ေနထိုင္တတ္ေအာင္ႏွင့္ သူ႔ဘုန္းကံ ႏွင့္သူ အက်ိဳးေပးတတ္ပံုကို ဆံုးမလိုျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။

တစ္ေန႔ေသာအခါ၌ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးႏွင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ ဆြမ္း ခံႂကြလာၾကရာ ဘုရားရွင္က ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္လာၾကေသာ ကေလးငယ္တို႔ကို ျမင္ေလေသာ္ ဆြမ္းခံဆက္မႂကြေတာ႔ဘဲ ရဟန္းတို႔ကို သစ္ပင္ရိပ္ေတြမွာ အနားယူ ေစေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ရဟန္းေတာ္တို႔က ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းၾက၍ ဘုရားရွင္က ေျဖၾကားေတာ္မူေလ ၏-
ေမး - အရွင္ဘုရား၊ ဆြမ္းခံမႂကြေတာ႔ဘူးလားဘုရား။
ေျဖ - မႂကြေတာ႔ဘူး ခ်စ္သားတို႔၊ ေတာထဲမွာဘဲဘုန္းေပးမယ္။
ေမး - အရွင္ဘုရား၊ ဆြမ္းဘုန္းမေပးလွ်င္ ဘယ္အရာကို ဘုန္း
ေပးေတာ္မူပါမလဲဘုရား။
ေျဖ - ခ်စ္သားတို႔၊ မုန္႔ခဲဖြယ္တို႔ကို ဘုန္းေပးမယ္။
ေမး - အလွဴရွင္က ဘယ္သူေတြရွိလို႔ပါလဲဘုရား။
ေျဖ - အလွဴရွင္ေတြကေတာ ေ႔ရွမွာျမင္ေနရတဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္
လာတဲ႔ ကေလးငယ္တို႔ဘဲ။အလွဴခံက ေနာက္မွာလာလိမ္႔
မယ္ ခ်စ္သားတို႔။

ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခ်ိန္ ေနာက္ ၌ အရွင္မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီးႂကြလာရာ ကေလးတို႔သည္ “တို႔ အရွင္ ဘုရားၾကီးႂကြလာျပီ” ဟူ၍ အရွင္မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီးထံသို႔ ေျပးလာၾက ျပီး မုန္႔ခဲဖြယ္တို႔ကို ဆက္ကပ္ၾကေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အရွင္မဟာ ကႆပကိုယ္ ေတာ္ၾကီးက ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္တို႔ကို ျပန္လည္ဆက္ကပ္ခဲ႔ေလ၏။

ဤေနရာ၌ စာဖတ္သူတို႔အေနျဖင့္ အဘယ္ကဲ႔သို႔ သံုးသပ္ၾကမည္နည္း။ ဘုရားရွင္ ႏွင့္ အရွင္မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီးတို႔တြင္ အဘယ္သူက ဘုန္းကံၾကီးမား ပါသလဲ။ ဘုန္းကံတရား တို႔ကေတာ႔ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအား အဘယ္သူမွ ယွဥ္ျခင္းငွါ မတတ္ေကာင္းပါေပ။ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔၏ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ပင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကသာပါသည္။ ထို္သာဓက၌ သူ႔ကု သိုလ္ကံႏွင့္သူ ဘုန္းကံ အေလ်ာက္ အက်ိဳးေပးျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

ယခုလက္ရွိဘ၀၌ ရရွိေသာအက်ိဳးတရားတို႔သည္ အတိတ္က အေၾကာင္းတရား မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ဉာဏ္ေကာင္းသည္၊ တခ်ိဳ႕ဉာဏ္မေကာင္းၾက။ တခ်ိဳ႕ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနႏိုင္ၾကသည္၊ တခ်ိဳ႕ ဆင္းရဲမြဲေတၾကသည္။ ကိုယ္ထက္ သာလို႔ မနာလိုမျဖစ္သင့္ေပ။ ျပဳခဲ႔ေသာကံတရားတို႔ မတူညီၾကတာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာအက်ိဳးျခင္းလည္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အတိတ္ကျပဳခဲ႔ေသာ ကံ တရားတို႔ေၾကာင့္ ယခုရရွိခံစားရေပသည္။ ယခုျပဳေသာကံတရားတို႔သည္ ေနာင္ ခံစားရေပမည္။ ေနာင္ဆိုရာ၌ ေနာက္ဘ၀တစ္ခုတည္းကိုဘဲ မမွတ္ယူသင့္ေပ။ ထိုသို႔ တစ္ခုတည္းကိုသာ မွတ္ယူလိုက္လွ်င္ ေနာက္ဘ၀ေကာင္းစားဘို႔အေရး ယခုဘ၀ကုသိုလ္လုပ္ဆိုသလို ျဖစ္ေနေပမည္။ ေနာင္ဘ၀ေတြတပ္မက္ျပီး ကုသိုလ္လုပ္ေနျပန္လွ်င္လည္း ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ကို ေရာင္းစားေနသလို ျဖစ္ေနေပ မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမအတိုင္း ဘ၀ေတြကို မတပ္မက္ဘဲ ဘ၀ကုန္ရာ၊ ဒုကၡေတြခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔သာ အလိုရွိေသာ ဆႏၵျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ျပဳလုပ္ၾကပါကုန္။ ကိုယ္ျပဳေသာ ကံတရားတို႔သည္ အရိပ္ကဲ႔သို႔ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါေနမွာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆုေတာင္းတာ မေတာင္းတာက အဓိကမက်ဘဲ ပါရမီအလုပ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ေနဘို႔ကသာ အဓိကက်တာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ပါရမီအလုပ္ ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ၾကပါကုန္။

စာဖတ္သူတို႔အားလံုး ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာဆႏၵ ျပည့္၀ႏိုင္ၾကပါေစ။

အျပည့္အစုံသုိ႔