“နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ”
အေျခခံပညာစာသင္ေက်ာင္းတိုင္းတြင္ ေက်ာင္း၀န္းအတြင္း၌ ေရးသားထားသည့္ “စိတ္ ဓာတ္၊ စည္းကမ္း၊ ပညာ”ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို ငယ္စဥ္အခါကပင္ ဖတ္မွတ္ခဲ့ၾကရပါသည္။ စာတိုသေလာက္ အဓိပၸါယ္က ေလးနက္လွ၏။ က်ယ္၀န္းနက္႐ိႈင္းလွ၏။ အစဥ္အျမဲ အေလးအနက္ထားကာ လိုက္နာက်င့္ၾကံသင့္လွ၏။ စိတ္ထားေကာင္းေလး ထားရွိရန္ အေရးအႀကီးဆုံးအျဖစ္ ထိပ္ဆံုးက ေဖာ္ျပထားသည္ပင္။ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္သမွ်တို႔တြင္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ”ထားရွိရန္ အေရးႀကီးေပသည္။
စိတ္ေကာင္းေလးရွိၿပီဆိုမွ စည္းကမ္းကိုလည္း စနစ္တက်လိုက္နာခ်င္မည္။ ပညာကိုလည္း ႀကိဳးစားရွာေဖြခ်င္မည္။ ဆရာသမားတို႔က “စည္းကမ္းနဲ႔ေနၾက၊ ပညာေတြ ၾကိဳးစားရွာၾက” ဟူေသာ ဆံုးမသြန္သင္ေပးမႈကို နာခံလိုက္နာခ်င္မည္။ ကုသိုလ္တရားတို႔လည္း အစဥ္အၿမဲ တိုးပြါးမည္ျဖစ္၏။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဆံုးမစကား ႁမြက္ၾကားေတာ္မူဖူးပါသည္။ “ကုသုိလ္ရဖို႔ အခ်ိန္ကိုလည္း မေတာင္း၊ ေငြကိုလည္း မေတာင္း၊ စိတ္ေကာင္းကိုသာ ေတာင္းပါသည္” ဆုိသည့္အတိုင္း ကုသုိလ္တရားေတြ တိုးပါြးရန္အတြက္ အခ်ိန္ကိုလည္း ေစာင့္ေနရန္ မလို၊ ေငြ လက္ထဲရွိေနရန္လည္း မလိုပါေပ။ မိမိသႏၲာန္၌ အျမဲတမ္း စိတ္ေကာင္းေလးထားကာ ျပဳမူဆက္ဆံေနထိုင္ က်င့္ၾကံေနျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္တိုင္း ကုသိုလ္ေတြ တိုးပြါးေနမည္ျဖစ္၏။
စိတ္ေကာင္းေပ်ာက္၍ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္မ်ား ၀င္လာၿပီဆိုလွ်င္ျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ ေ၀းကြာ၊ အကုသိုလ္တရားတို႔သာ အစဥ္ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ပြါးေတာ့၏။ အရာရာ အဆိုးျမင္၀ါဒျဖင့္ ၾကည့္ျမင္သံုးသပ္တတ္၏။ “စည္းကမ္းဆိုတာ အလကား၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခြင့္ မရေအာင္ ထုတ္ျပန္ထားတာေတြပါ။ ပညာဆိုတာလည္း တတ္ဖို႔လည္းမလိုဘူး၊ သိဖို႔လည္း မလိုဘူး၊ ေလာကမွာ ေငြရွိလွ်င္ အရာရာျပည့္စံုတယ္၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာ အလြယ္တကူရတယ္၊ ေငြရွိဖို႔သာ အဓိက အက်ဆုံး”ဟူ၍ ျမင္လာတတ္၏။ ထိုသုိ႔ အဓိကႏွင့္ သာမည မခြဲျခားတတ္ သမွ် ေမာဟမ်က္ႏွာဖံုး အသက္ဆံုးတိုင္ မခြါႏိုင္ ျဖစ္ေတာ့မည္။
စိတ္ေကာင္းမရွိသည့္အခ်ိန္၌ ဆံုသမွ်အာ႐ံု၊ ၾကံဳသမွ်ေလာကဓံတို႔ကို အဆိုးျဖင့္ျမင္သည့္ အတြက္ “သည္းခံလွ်င္ နိဗၺာန္”ဟူေသာ ေရွးျမန္မာပညာရွိတို႔၏ ဆံုးမစကားအတိုင္း လိုက္နာက်င့္ၾကံရမည့္ သည္းခံျခင္းတရားေတြ ကင္းေပ်ာက္၊ ေဒါသမီးေတြသာ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ပါေတာ့၏။ အာ႐ံုတရားတို႔ကို စိတ္ေကာင္းေလးျဖင့္ သည္းခံႏိုင္ရန္ ေက်းဇူးရွင္ ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ၏ သတိေပးဆံုးမစကားမွာ “စိတ္ကေလး ေနာက္က်ိေနေတာ့ အာ႐ံုေတြကို ႐ႈပ္႐ႈပ္ေပြေပြ ျမင္ေတြ႔ရတယ္၊ စိတ္ကေလး ၾကည္လင္ေနေတာ့ အာ႐ံုေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေတြ႔ရတယ္”ဟူ၍ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သေဘာတရားအမွန္ကို ျမင္ႏုိင္ဖို႔ စိတ္ကေလး အျမဲေကာင္းမြန္ေနေအာင္ ထားရွိရမည္ျဖစ္၏။
“ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေစတနာေကာင္းေလး ထည့္လုပ္၊ ဘာပဲေရာင္းေရာင္း ေစတနာေကာင္းေလး ထည့္ေရာင္း” ဆုိသည့္အတိုင္း မိမိလုပ္သည့္အလုပ္၌ ေစတနာေကာင္းေလး၊ စိတ္ေကာင္းေလးျဖင့္ လုပ္တတ္မွသာ ေကာာင္းက်ိဳးတရား ျဖစ္ပါမည္။ စိတ္ဆိုး ေစတနာဆိုး ျဖင့္ ဦးတည္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ေကာင္းကာ မည္မွ်ႀကီးမားသည့္အလုပ္ပင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ သည္ျဖစ္ေစ “ဓမၼတို႔၌ စိတ္သာလွ်င္ ေရွ႕သြားရွိကုန္၏။ စိတ္သာလွ်င္ အထည္ကိုယ္ ရွိကုန္၏။ စိတ္သာလွ်င္ အႀကီးအမွဴး ရွိကုန္၏။ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုျပဳလုပ္မိပါက လွည္းဘီးသည္ ႏြား၏ေနာက္သို႔ အစဥ္တစိုက္လိုက္ေနသကဲ့သို႔ ဒုကၡသည္ ထုိပုဂၢိဳလ္သို႔ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ေနေလ၏” ဆိုေသာ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ အဆံုးအမအတိုင္း ဆိုးက်ိဳးတရား တို႔သာ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္လုပ္သူေနာက္သို႔ ေရာက္ရွိျဖစ္ပြါးေနမည္ျဖစ္သည္။ စိတ္ေကာင္းျဖင့္လုပ္မွသာ ခ်မ္းသာျခင္းတရား အစဥ္တိုးပြါးကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီးကို မလြဲဧကန္ အမွန္သိျမင္ ခံစားရမည္ျဖစ္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ထားရွိသည့္စိတ္မ်ိဳးေလး ေမြးျမဴရ၏။ “သူက ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း၊ ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမည္။ သူကေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္က ေတာ္ေအာင္ ေနရမည္။” ျဖစ္သည္။ ကိုယ္က မည္မွ်သေဘာထားျပည့္၀ကာ စိတ္ေကာင္းထားေနေသာ္လည္း တစ္ဖက္က ဆိုးေနသည္ကိုလည္း ၾကံဳေတြ႔ရတတ္၏။ “ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔ မိႆလင္၊ သူၾကင္မွကိုယ္ၾကင္္” ဆိုသလို အခ်င္းခ်င္း ရန္ေထာင္ေနလွ်င္ ရန္မီးတို႔မၿငိမ္းေအးဘဲ အပူမီးသာ ထပ္ဆင့္ဆူပြက္ေတာ့မည္။ လုပ္ခဲ့သမွ် အေၾကာင္းတရား ေတြေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးဒုကၡသစၥာတရားေတြသာ မလိုခ်င္၍မရ၊ မရပ္မနား တရစပ္ အထပ္ထပ္ လာေနမည္ျဖစ္၏။ ထိုသို႕ ၾကံဳေတြ႔ရသမွ်ေသာ ေလာကဓံတရားတို႔၏ သေဘာသည္ လိုခ်င္သည့္အရာေတြက မရ, မလိုခ်င္သည့္ အရာေတြသာ ရေနတတ္သည့္ အလိုသို႔မလိုက္ဘဲ သူ႔သေဘာသူ ေဆာင္ေနျခင္းကို စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္တို႔ျဖင့္ မတုန္႔ျပန္ မိေစရာ။ ထိုသို႔တုန္႔ျပန္လိုက္ျခင္းသည္ “မီးေလာင္ရာေလပင့္” သလုိ ဒုကၡေတြထပ္တိုးဖို႔သာ ရွိလိမ့္မည္။
ဘ၀ရွိလွ်င္ ဒုကၡရွိမည္။ ဘ၀ရပ္လွ်င္ ဒုကၡရပ္မည္။ ဘ၀ႏွင့္ဒုကၡကား တစ္သားတည္းသာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ခြဲျခားလို႔မရ၊ ယွဥ္တြဲလို႔သာ ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ယွဥ္တဲြေနေသာ သေဘာကို စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းျဖင့္သာ ေအးခ်မ္းေစရာ၏။ “ယခင္မေကာင္းခဲ့လို႔ ယခုမေကာင္း၊ ယခု ထပ္မေကာင္းလွ်င္ ေနာင္ သည့္ထက္ဆိုးမည္သာ” ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း မေကာင္းေကာင္းေအာင္ က်င့္ၾကံရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ယခင္က မည္သို႔ မေကာင္းခဲ့သနည္း။ သစၥာတရားေတြမသိခဲ့လို႔ ဘ၀ပင္လယ္ေၾကာမွာ ေမ်ာရင္း ယခုလည္း ဘ၀ဆိုသည့္ အက်ိဳးေပးဒုကၡသစၥာ ခႏၶာႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာခဲ့ေခ်ၿပီ။ အေၾကာင္းေတြ မေကာင္းခဲ့လို႔ ရရွိေသာအက်ိဳးတရားေတြ မေကာင္းသည္ကို မေက်နပ္လို႔ စိတ္ထားေတြ ဆိုးေနပါလွ်င္ စိတ္ဆိုးေနသည့္ ယခုအေၾကာင္း ေထာင္ေသာင္းမကသည့္ အနာဂတ္၌ ဆိုးက်ိဳးေတြကို အေၾကာင္းအက်ိဳးသေဘာကိုခ်င့္၍ လွန္းေမွ်ာ္၍ ၾကည့္႐ႈသင့္လွေပသည္။
“ယခင္ေကာင္းလုိ႔ ယခု ေကာင္းပါသည္၊ ယခုေကာင္း ေနာင္ ေကာင္းပါလိမ့္မည္။”ဆိုသည့္ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအမအတိုင္း စိတ္ေကာင္းေလး စဥ္ဆက္ ေမြးသြားပါလွ်င္ ၾကံစည္သမွ်၊ ေျပာဆိုသမွ်၊ လုပ္ေဆာင္သမွ် ကိစၥအ၀၀တို႔လည္း စဥ္ဆက္ ေကာင္းမြန္ၿပီး အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုး ဒုကၡဆံုးသည့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီးကို အျမန္ဆံုး ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ျပည္တန္ေသာ ပတၱျမားႀကီးကို ဖြဲတစ္ဆုတ္ခန္႔ေသာ အရာျဖင့္ ၀ယ္ယူ၍ မရႏိုင္သလို အခ်မ္းသာဆံုးနိဗၺာန္ႀကီးကိုလည္း ဘုရားသြား၊ ေက်ာင္းတက္ ခဏတျဖဳတ္ေသာစိတ္ေကာင္းထားႏိုင္႐ံုမွ်ျဖင့္ အျမန္ဆံုးရႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ေန႔စဥ္မျပတ္ ဆိုသည္ထက္ ေနစဥ္မျပတ္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ စိတ္ေကာင္းထားၿပီး ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္း သစၥာအလင္း အျမန္ဆုံုးပြင့္ႏိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံၾကိဳစား ပြါးမ်ားအားထုတ္ၾကပါကုန္။
စာ႐ႈသူ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလုံး ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္၀ၾကပါေစ။ လုပ္ေဆာင္သမွ် ကိစၥအ၀၀တို႔တြင္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ”ထားၿပီး ႏွလံုးသြင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ (ဣဒံ ေမ ပုညံ အာသ၀ကၡယံ ၀ဟံ ေဟာတု)
စိတ္ေကာင္းေပ်ာက္၍ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္မ်ား ၀င္လာၿပီဆိုလွ်င္ျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ ေ၀းကြာ၊ အကုသိုလ္တရားတို႔သာ အစဥ္ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ပြါးေတာ့၏။ အရာရာ အဆိုးျမင္၀ါဒျဖင့္ ၾကည့္ျမင္သံုးသပ္တတ္၏။ “စည္းကမ္းဆိုတာ အလကား၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခြင့္ မရေအာင္ ထုတ္ျပန္ထားတာေတြပါ။ ပညာဆိုတာလည္း တတ္ဖို႔လည္းမလိုဘူး၊ သိဖို႔လည္း မလိုဘူး၊ ေလာကမွာ ေငြရွိလွ်င္ အရာရာျပည့္စံုတယ္၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာ အလြယ္တကူရတယ္၊ ေငြရွိဖို႔သာ အဓိက အက်ဆုံး”ဟူ၍ ျမင္လာတတ္၏။ ထိုသုိ႔ အဓိကႏွင့္ သာမည မခြဲျခားတတ္ သမွ် ေမာဟမ်က္ႏွာဖံုး အသက္ဆံုးတိုင္ မခြါႏိုင္ ျဖစ္ေတာ့မည္။
စိတ္ေကာင္းမရွိသည့္အခ်ိန္၌ ဆံုသမွ်အာ႐ံု၊ ၾကံဳသမွ်ေလာကဓံတို႔ကို အဆိုးျဖင့္ျမင္သည့္ အတြက္ “သည္းခံလွ်င္ နိဗၺာန္”ဟူေသာ ေရွးျမန္မာပညာရွိတို႔၏ ဆံုးမစကားအတိုင္း လိုက္နာက်င့္ၾကံရမည့္ သည္းခံျခင္းတရားေတြ ကင္းေပ်ာက္၊ ေဒါသမီးေတြသာ တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ပါေတာ့၏။ အာ႐ံုတရားတို႔ကို စိတ္ေကာင္းေလးျဖင့္ သည္းခံႏိုင္ရန္ ေက်းဇူးရွင္ ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ၏ သတိေပးဆံုးမစကားမွာ “စိတ္ကေလး ေနာက္က်ိေနေတာ့ အာ႐ံုေတြကို ႐ႈပ္႐ႈပ္ေပြေပြ ျမင္ေတြ႔ရတယ္၊ စိတ္ကေလး ၾကည္လင္ေနေတာ့ အာ႐ံုေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေတြ႔ရတယ္”ဟူ၍ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သေဘာတရားအမွန္ကို ျမင္ႏုိင္ဖို႔ စိတ္ကေလး အျမဲေကာင္းမြန္ေနေအာင္ ထားရွိရမည္ျဖစ္၏။
“ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေစတနာေကာင္းေလး ထည့္လုပ္၊ ဘာပဲေရာင္းေရာင္း ေစတနာေကာင္းေလး ထည့္ေရာင္း” ဆုိသည့္အတိုင္း မိမိလုပ္သည့္အလုပ္၌ ေစတနာေကာင္းေလး၊ စိတ္ေကာင္းေလးျဖင့္ လုပ္တတ္မွသာ ေကာာင္းက်ိဳးတရား ျဖစ္ပါမည္။ စိတ္ဆိုး ေစတနာဆိုး ျဖင့္ ဦးတည္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ေကာင္းကာ မည္မွ်ႀကီးမားသည့္အလုပ္ပင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ သည္ျဖစ္ေစ “ဓမၼတို႔၌ စိတ္သာလွ်င္ ေရွ႕သြားရွိကုန္၏။ စိတ္သာလွ်င္ အထည္ကိုယ္ ရွိကုန္၏။ စိတ္သာလွ်င္ အႀကီးအမွဴး ရွိကုန္၏။ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုျပဳလုပ္မိပါက လွည္းဘီးသည္ ႏြား၏ေနာက္သို႔ အစဥ္တစိုက္လိုက္ေနသကဲ့သို႔ ဒုကၡသည္ ထုိပုဂၢိဳလ္သို႔ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ေနေလ၏” ဆိုေသာ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ အဆံုးအမအတိုင္း ဆိုးက်ိဳးတရား တို႔သာ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္လုပ္သူေနာက္သို႔ ေရာက္ရွိျဖစ္ပြါးေနမည္ျဖစ္သည္။ စိတ္ေကာင္းျဖင့္လုပ္မွသာ ခ်မ္းသာျခင္းတရား အစဥ္တိုးပြါးကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီးကို မလြဲဧကန္ အမွန္သိျမင္ ခံစားရမည္ျဖစ္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ထားရွိသည့္စိတ္မ်ိဳးေလး ေမြးျမဴရ၏။ “သူက ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း၊ ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမည္။ သူကေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္က ေတာ္ေအာင္ ေနရမည္။” ျဖစ္သည္။ ကိုယ္က မည္မွ်သေဘာထားျပည့္၀ကာ စိတ္ေကာင္းထားေနေသာ္လည္း တစ္ဖက္က ဆိုးေနသည္ကိုလည္း ၾကံဳေတြ႔ရတတ္၏။ “ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔ မိႆလင္၊ သူၾကင္မွကိုယ္ၾကင္္” ဆိုသလို အခ်င္းခ်င္း ရန္ေထာင္ေနလွ်င္ ရန္မီးတို႔မၿငိမ္းေအးဘဲ အပူမီးသာ ထပ္ဆင့္ဆူပြက္ေတာ့မည္။ လုပ္ခဲ့သမွ် အေၾကာင္းတရား ေတြေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးဒုကၡသစၥာတရားေတြသာ မလိုခ်င္၍မရ၊ မရပ္မနား တရစပ္ အထပ္ထပ္ လာေနမည္ျဖစ္၏။ ထိုသို႕ ၾကံဳေတြ႔ရသမွ်ေသာ ေလာကဓံတရားတို႔၏ သေဘာသည္ လိုခ်င္သည့္အရာေတြက မရ, မလိုခ်င္သည့္ အရာေတြသာ ရေနတတ္သည့္ အလိုသို႔မလိုက္ဘဲ သူ႔သေဘာသူ ေဆာင္ေနျခင္းကို စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္တို႔ျဖင့္ မတုန္႔ျပန္ မိေစရာ။ ထိုသို႔တုန္႔ျပန္လိုက္ျခင္းသည္ “မီးေလာင္ရာေလပင့္” သလုိ ဒုကၡေတြထပ္တိုးဖို႔သာ ရွိလိမ့္မည္။
ဘ၀ရွိလွ်င္ ဒုကၡရွိမည္။ ဘ၀ရပ္လွ်င္ ဒုကၡရပ္မည္။ ဘ၀ႏွင့္ဒုကၡကား တစ္သားတည္းသာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ခြဲျခားလို႔မရ၊ ယွဥ္တြဲလို႔သာ ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ယွဥ္တဲြေနေသာ သေဘာကို စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းျဖင့္သာ ေအးခ်မ္းေစရာ၏။ “ယခင္မေကာင္းခဲ့လို႔ ယခုမေကာင္း၊ ယခု ထပ္မေကာင္းလွ်င္ ေနာင္ သည့္ထက္ဆိုးမည္သာ” ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း မေကာင္းေကာင္းေအာင္ က်င့္ၾကံရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ယခင္က မည္သို႔ မေကာင္းခဲ့သနည္း။ သစၥာတရားေတြမသိခဲ့လို႔ ဘ၀ပင္လယ္ေၾကာမွာ ေမ်ာရင္း ယခုလည္း ဘ၀ဆိုသည့္ အက်ိဳးေပးဒုကၡသစၥာ ခႏၶာႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာခဲ့ေခ်ၿပီ။ အေၾကာင္းေတြ မေကာင္းခဲ့လို႔ ရရွိေသာအက်ိဳးတရားေတြ မေကာင္းသည္ကို မေက်နပ္လို႔ စိတ္ထားေတြ ဆိုးေနပါလွ်င္ စိတ္ဆိုးေနသည့္ ယခုအေၾကာင္း ေထာင္ေသာင္းမကသည့္ အနာဂတ္၌ ဆိုးက်ိဳးေတြကို အေၾကာင္းအက်ိဳးသေဘာကိုခ်င့္၍ လွန္းေမွ်ာ္၍ ၾကည့္႐ႈသင့္လွေပသည္။
“ယခင္ေကာင္းလုိ႔ ယခု ေကာင္းပါသည္၊ ယခုေကာင္း ေနာင္ ေကာင္းပါလိမ့္မည္။”ဆိုသည့္ ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအမအတိုင္း စိတ္ေကာင္းေလး စဥ္ဆက္ ေမြးသြားပါလွ်င္ ၾကံစည္သမွ်၊ ေျပာဆိုသမွ်၊ လုပ္ေဆာင္သမွ် ကိစၥအ၀၀တို႔လည္း စဥ္ဆက္ ေကာင္းမြန္ၿပီး အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုး ဒုကၡဆံုးသည့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႀကီးကို အျမန္ဆံုး ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ျပည္တန္ေသာ ပတၱျမားႀကီးကို ဖြဲတစ္ဆုတ္ခန္႔ေသာ အရာျဖင့္ ၀ယ္ယူ၍ မရႏိုင္သလို အခ်မ္းသာဆံုးနိဗၺာန္ႀကီးကိုလည္း ဘုရားသြား၊ ေက်ာင္းတက္ ခဏတျဖဳတ္ေသာစိတ္ေကာင္းထားႏိုင္႐ံုမွ်ျဖင့္ အျမန္ဆံုးရႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ေန႔စဥ္မျပတ္ ဆိုသည္ထက္ ေနစဥ္မျပတ္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ စိတ္ေကာင္းထားၿပီး ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္း သစၥာအလင္း အျမန္ဆုံုးပြင့္ႏိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံၾကိဳစား ပြါးမ်ားအားထုတ္ၾကပါကုန္။
စာ႐ႈသူ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလုံး ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္၀ၾကပါေစ။ လုပ္ေဆာင္သမွ် ကိစၥအ၀၀တို႔တြင္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ”ထားၿပီး ႏွလံုးသြင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ (ဣဒံ ေမ ပုညံ အာသ၀ကၡယံ ၀ဟံ ေဟာတု)
No comments:
Post a Comment